گستره شرایطی که متخصصین حلق و بینی تشخیص داده و درمان می‌کنند، متغیر بوده و ممکن است شامل کل صورت، بینی، لب، گوش و گردن باشند. جراحی زیبایی یک جزء دائمی از تخصص حلق و بینی است که ممکن است به دو مقوله تقسیم می‌شود: بازسازی و آرایشی.

جراحی پلاستیک بازسازی برای بیمارانی انجام می‌شود که با این مشکلات صورت همانند لب و کام ترک‌خورده، گوش‌های برآمده و لبخند کج متولد می‌شوند. شرایط دیگری که در نتیجه‌ی تصادف، ضربه، سوختگی یا جراحی قبلی هستند نیز با این نوع جراحی اصلاح می‌شوند. علاوه بر این، برخی روندهای بازسازی موردنیاز می‌باشند تا بیماری‌های موجود همانند سرطان پوست را درمان کرد.

جراحی پلاستیک صورت آرایشی یک جراحی انجام شده به منظور ارتقاء ظاهر دیداری ساختارها و ویژگی‌های صورت است. روندهای رایج شامل برجسته‌سازی صورت، برجسته‌سازی چشم، کاشت چانه و گونه، لیپوساکشن و روندها برای اصلاح چین و چروک صورت و همچنین جوانسازی می‌باشند. یک جراح حلق و بینی به خوبی آموزش می‌بیند تا تمام این مشکلات را نشان دهد.

چرا آموزش ضروری است؟

متخصص حلق و بینی می‌تواند تا 15 سال آموزش دانشگاهی در جراحی پلاستیک دریافت کند و بر روندهایی تمرکز کند که عناصر چهره را بازسازی می‌کنند.

آموزش فوق‌لیسانس شامل یک سال جراحی، عمومی، چهار سال در زمینه حلق و بینی می‌باشد و بسیاری به مدت یک تا دو سال در جراحی پلاستیک به تحصیل می‌پردازند.

پس از آزمون‌های دشوار انجام شده توسط هیئت حلق و بینی امریکا، متخصصین حلق و بینی ممکن است در تخصص جراحی سر و گردن و حلق و بینی، تخصص یابند. چون که آنها آناتومی، فیزیولوژی و پاتولوژی کل سر و گردن را مطالعه می‌کنند از این رو به صورت منحصربفردی برای انجام روندهای اثرگذار بر کل صورت، واجدشرایط می‌شوند.

چه نوع مشکلاتی درمان می‌شوند؟

موارد زیر، مثال‌هایی از این روندها می‌باشند:

جراحی پیوند بینی/سپتوپلاستی: جراحی بینی خارجی و داخلی که در آن غضروف و استخوان بازسازی می‌شوند تا ظاهر و عملکرد بینی را بهبود بخشید.

جراحی پلک: جراحی پلک بالا یا پایین به منظور بهبود و ظاهر چشم‌ها.

ریتیدکتومی: جراحی پوست صورت و گردن به منظور کشیدن پوست و حذف چین و چروک اضافی.

برولیفت: جراحی به منظور بهبود چروک‌های پیشانی و ابروهای «پژمرده»

لیپوساکشن: جراحی برای برداشتن چربی مازاد زیر چانه یا گردن

ایمپلنت‌های چهره: جراحی برای برجسته‌ترسازی ساختارهای معینی از صورت (گونه، لب‌ها، چانه)

اتوپلاستی: جراحی برای بازشکل‌دهی غضروف گوش به نحوی که کمتر برآمده باشند.

روندهای سطح پوست: جراحی با استفاده از لیزر، پوست‌های شیمیایی، خوردگی پوست به منظور بهبود صاف بودن پوست.

بازسازی صورت: جراحی برای بازسازی نقص‌های موجود در پوست صورت در نتیجه‌ی جراحی قبلی، آسیب یا بیماری. این شامل بازسازی نقص‌های حاصل از جراحی سرطان، بازدید زخم، ترمیم پارگی‌های صورت به خاطر ضربه‌های قبلی، حذف علائم تولد و اصلاح ناهنجاری‌های مادرزادی جمجمه، کام یا لب‌ها.

روندهای غیرجراحی: تکنیک‌های بکاررفته همانند پوسته‌های شیمیایی، میکرودرمابرایزون و موارد قابل تزریق. موارد قابل تزریق، داروهایی هستند که زیر پوست قرار داده می‌شود تا ظاهر صورت را بهبود بخشید که شامل بوتاکس، موارد آرایشی، دیسپورت، رستیلان، جودرم، رادیس، اسکالپترا و غیره.

من چگونه یک جراح را پیدا کنم؟

یک آکادمی می‌تواند متخصص حلق و بینی تاییدشده را در منطقه شما توصیه کند که علاقه ویژه‌ای به جراحی پلاستیک صورت داشته باشد. یک جراح مشهود، پیشینه کامل بیمار را اتخاذ خواهد کرد و به شما بهترین مورد را توصیه می‌کند. بیماران بایستی محتاط باشند تا به وسیله دکترهایی که آخرین تجهیزات را دارند، وسوسه نشوند بلکه در عوض بایستی بر یافت یک ارائه‌دهنده تمرکز کنند که دارای مهارت‌ها، تخصص و تجربه ضروری برای انتخاب روش درمان صحیح برای هر فرد می‌باشد.

قبل از جراحی پلاستیک صورت بایستی از چه چیزی اطلاع داشته باشید؟

جراح شما بایستی روند، ریسک‌ها، مزایا، جاگزین‌ها و ریکاوری را با شما بحث کند. اینکه بدانید انتظار چه چیزی را باید داشته باشید، شما را در وضعیت راحت‌تری قرار می‌دهد. شما بایستی بپرسید که جراح، چند نوع روند را انجام داده است و تعداد دفعات عمل او چه میزان بوده است. شما همچنین بایستی بدانید که چه نوع برنامه‌ی آماده‌سازی را باید صورت دهید، روندها چقدر طول می‌کشند و هرگونه ریسک مرتبط را نیز بدانید. جراح شما بایستی به شما در مورد هر دارویی که باید قبل از جراحی، اجتناب کنید مشاوره دهد.

برخی ریسک‌ها عبارتند از: حالت تهوع، بی‌حسی، خون‌ریزی، لخته‌های خون، عفونت و واکنش‌های مغایر به بیهوشی. علاوه بر این، اگر شما دخانیات مصرف می‌کنید بایستی از این کار به مدت دو هفته قبل از جراحی اجتناب کنید تا بهبود پس از عمل را افزایش دهید.

شما همچنین بایستی از تمام هزینه‌های مرتبط و انتخاب‌های پرداخت را قبل از انجام هرگونه عمل، مطلع شوید. بیمه معمولاً جراحی پلاستیک بازسازنده را پوشش خواهد داد اما این امر را با ارائه‌دهنده‌ی خود بررسی کنید. اگر شما هزینه عمل را پرداخت می‌کنید، دریابید که انتخاب‌های پرداخت چگونه می‌باشند و آیا هرگونه طرح پرداخت وجود دارد یا خیر.

ریکاوری چگونه خواهد بود؟

بیشتر جراحی‌های پلاستیک به اقامت بیمارستان طولانی نیاز ندارند. بسته به میزان جراحی، برخی عمل‌ها ممکن است بر مبنای سرپایی تکمیل شوند بدین معنا که نیازی نیست که در بیمارستان بمانید. روندهای دیگر نیازمند اقامت شبانه در بیمارستان یا به مدت 2 الی 3 روز می‌باشند. در هر صورت، قبل از این که از بیمارستان مرخص شوید، جراح شما در مورد هرگونه مراقبت ویژه در طول مدت ریکاوری صحبت خواهد کرد. بخیه‌های دائمی و جراحی در مطب یک هفته پس از عمل برداشته خواهند شد. جراح شما همچنین بایستی رژیم غذایی ویژه‌ای که باید دنبال کنید، داروهایی که باید مصرف یا اجتناب کنید و هرگونه محدودیت بر فعالیت‌ها را توضیح دهد.

عموماً بدنبال جراح خود شما بایستی:

• از تمرین هوازی به مدت دوهفته اجتناب کنید
• از وزنه‌برداری و ورزش‌های تماسی به مدت یک ماه اجتناب کنید
• با جراح خود در مورد دارو برای مدیریت درد و آماس صحبت کنید.
• از آسپرین اجتناب کنید زیرا که ممکن است منجر به خونریزی و بدتر شدن کبودی بدن شود.

جراحی پلاستیک چیست؟

تنها چگونه اسم آن شامل کلمه‌ی «پلاستیک» است به معنای این نیست که بیمارانی که این جراحی را انجام می‌دهند صورت پر از مواد ساختگی خواهند داشت. نام آن از ماده ترکیبی اتخاذ نمی‌شود بلکه از کلمه یونانی پلاستیکوس اتخاذ می‌شود که به معنای شکل یا قالب است.

جراحی پلاستیک یک نوع ویژه از جراحی است که می‌تواند ظاهر و توانایی عملکرد فرد را تغییر دهد.

عمل‌های بازسازی منجر به اصلاح نقص‌ها بر روی صورت یا بدن می‌شوند. اینها شامل نواقص تولد فیزیکی همانند لب ترک‌خورده و بدریختی‌های گوش، آسیب‌های ضربه همانند گاز گرفتگی سگ یا سوختگی یا پس از معالجات بیماری همانند بازسازی سینه زنان پس از جراحی سرطان سینه می‌باشند.

عمل‌های آرایشی (زیبایی) بخشی از بدن را تغییر می‌دهند که فرد از آن احساس رضایت نمی‌کند. عمل‌های آرایشی رایج شامل بزرگ کردن یا کوچک کردن سینه‌ها، تغییرشکل بینی و برداشتن چربی از نقاط ویژه‌ی بدن می‌باشند. برخی عمل‌های جراحی به اندازه کافی از لحاظ آن چه که ما جراحی می‌پنداریم همانند بریدن و دوختن، «جراحی‌شکل» نیستند. به عنوان مثال، استفاده از لیزرهای ویژه برای از بین بردن موی ناخواسته و پوست متخلخل به منظور بهبود زخم شدید، دو درمان این چنینی می‌باشند.

چرا نوجوانان به جراحی پلاستیک روی می‌آورند؟

البته بیشتر نوجوانان این گونه نیستند. به طور جالب توجهی، جامعه جراحان پلاستیک امریکا (ASPS) تفاوتی در دلایل عمل جراحی پلاستیک از سوی نوجوانان و بزرگسالان گزارش می‌کند. نوجوانان، جراحی پلاستیک را به عنوان روشی برای داشتن چهره‌ای قابل قبول برای دوستان و جفت‌ها می‌پندارند. از سوی دیگر، بزرگسالان مکرراً جراحی پلاستیک را به عنوان روشی برای برجسته بودن در بین جمع می‌پندارند.

برطبق ASPS، بیش از 200.000 فرد 19 ساله و جوان‌تر عمل جراحی پلاستیک عمده یا جزئی در سال 2013 داشته‌اند.

برخی افراد به جراحی پلاستیک روی می‌آورند تا یک نقص فیزیکی را اصلاح کنند یا بخشی از بدن را تغییر دهند که باعث ناراحتی آنها می‌شود. به عنوان مثال، پسران با وضعیتی به نام ژینوکامستیا (بافت سینه‌ی مازاد) که با گذر زمان از بین نمی‌رود ممکن است به جراحی متمایل باشند. یک دختر یا پسر با خال مادرزادی ممکن است به درمان لیزر برای رفع آن روی آورد.

افراد دیگر تصمیم می‌گیرند که تغییر آرایشی داشته باشند زیرا که از ظاهر خود راضی نیستند. نوجوانانی که روندهای آرایشی (همانند اتوپلاستی یا درمابراسیون) دارند گاهی اوقات احساس راحتی بیشتری از ظاهر خود پس از عمل دارند.

آیا جراحی پلاستیک، یک انتخاب صحیح است؟

جراحی بازسازی به ترمیم نقص‌ها یا مشکلات زیاد کمک می‌کند. اما وضعیت در رابطه با انجام جراحی برای تغییر ظاهر خود چیست؟ آیا ایده خوبی برای نوجوانان است؟ همانند هر چیز دیگر، دلایل صحیح و اشتباهی برای انجام جراحی وجود دارد؟

بعید است که جراحی آرایشی، زندگی شما را تغییر دهد. بیشتر جراحان پلاستیک زمان زیادی را صرف مصاحبه با نوجوانانی می‌کنند که به جراحی پلاستیک تمایل دارند تا تصمیم بگیرند که آیا آنها کاندیدهای خوبی برای جراحی هستند یا خیر. پزشکان می‌خواهند بدانند که نوجوانان از لحاظ هیجانی به اندازه کافی بالغ هستند تا جراحی را مدیریت کنند و اینکه آن را به دلایل صحیح انجام می‌دهند یا خیر.

بسیاری از روندهای جراحی پلاستیک، صرفاً جراحی می‌باشند. آنها شامل بیهوشی، بهبود زخم و دیگر ریسک‌های جدی می‌باشند. پزشک‌هایی که این عمل‌ها را انجام می‌دهند می‌خواهند بدانند که بیماران آنها قادر به درک و مدیریت استرس جراحی می‌باشند.

برخی پزشکان عمل‌های معینی همانند (رینوپلاستی) را بر روی نوجوانان انجام می‌دهند تا اینکه مطمئن شوند که فرد به اندازه کافی بالغ است و رشد او تکمیل شده است. برای رینوپلاستی، این امر به معنای سن 15 یا 16 سالگی برای دختران و یک سال بیشتر برای پسران می‌باشد.

دخترانی که می‌خواهند سینه‌های خود را به دلایل زیبایی بزرگ کنند معمولاً بایستی حداقل 18 سال داشته باشند زیرا که ایمپلنت‌های نمکی تنها برای زنان 18 سال به بالا تایید می‌شوند. در برخی موارد، مثلاض زمانی که تفاوت اندازه زیادی بین سینه‌ها وجود دارد یا اینکه یک سینه اصلاً رشد نکرده باشد، جراح پلاستیک ممکن است زودتر این فرایند را انجام دهد.

مواردی که باید در نظر گرفته شوند

اینها مواردی هستند که باید هنگام در نظر گرفتن جراحی پلاستیک، در مورد آنها فکر کرد:

تقریباً تمام نوجوانان (و بسیاری از بزرگسالان) در مورد بدن خود مطلع می‌باشند. تقریباً هر فردی تمایل دارد که چند مورد تغییر کند. بسیاری از این خودآگاهی با گذر زمان از بین می‌رود. اگر تمایل دارید جراحی پلاستیک را انجام دهید، از خود بپرسید که آیا این عمل را برای خود می‌خواهید یا اینکه می‌خواهید نظر فرد دیگری را جلب کنید.